سختی گیر مغناطیسی
سختی گیر ها از زمان های قدیم وجود داشتند ولی سختی گیر های قدیمی به دلیل اینکه به آب رنگ و بویی غیر عادی می دادند خیلی کارایی نداشتند ولی حسن سختی گیر های مغناطیسی این است که بدون هیچ گونه مواد شیمیایی تاثیر زیادی در حذف آلاینده ها دارند.
املاحی که اغلب باعث سنگینی آب و سختی آب می شوند کلسیم و منیزیم می باشند که به صورت کربنات بوده و با تشکیل رسوب در درون تاسیسات و لوله های ساختمان بخصوص لوله های حرارتی کم کم مسیر جریان آب را محدود تر و مشکلاتی جدی را در تاسیسات به وجود می آورند که عمده ترین آنها استهلاک بالا و هزینه انرژی زیاد است.
انواع سختی گیر
برای از بین بردن این رسوبات تکنیک های زیادی تا به حال رو نمایی شده که از جمله آنها می توان به ساخت سختی گیر ها اشاره کرد. مهم ترین سختی گیر های موجود در بازار عبارتند از :
- سختی گیر های رزینی
- سختی گیر های کربن
- سختی گیر اسمز معکوس
- سختی گیر الکترونیکی
- سختی گیر رزینی
- آب شیرین کن ها
استفاده از هر یک از این روش ها برای سختی گیری آب معایبی دارد که شاید صرف هزینه های سنگین و یا عدم توان تصفیه و سختی زدای آب در حجم زیاد از جمله آنها باشد . مثلا اسمز معکوس و کربن فعال از بهترین نوع فیلتر های و رسوب گیر ها هستند که تنها حجم کم آب را به خوبی جواب می دهند و اغلب در دستگاه تصفیه آب خانگی دیده می شوند.
از این رو امروزه استفاده از سختی گیر جدیدی به نام سختی گیر مغناطیسی رو نمایی شده که بسیار کاربردی است و به خوبی توانسته همه نیاز های مشتریان مختلف را جوابگو باشد. سختی گیر های مغناطیسی برای اولین بار در سال 1945 وارد خانواده تاسیسات شدند و به نام صنعتی CEPI شناخته می شوند.
ناشناس –
عالی